Maður með bein í nefinu

Loksins heyrir maður í manni með viti. Chris Hughes, annar stofenda Facebook, vill að Face-book minnki vægi sitt á netinu. Það væri af hinu góða, þar sem miðillinn er farinn að gleypa til sín allt of mikið og margt. Hughes er reyndar ekki lengur aðili að Facebook.

Einn stofnenda vill Facebook ei meir

Útrýming minka er ekki lausnin!

Það á ekki að útrýma minknum frekar en mannkyninu sem er að eyðileggja jörðina.

Minnkurinn hlýtur að vera hluti af fæðukeðjunni. Fækka má minnk með átaki á sama hátt og hægja þarf á fólksfjölgun á jörðinni. 

Jörðin tekur ekki endalaust við. Mannkynið framleiðir eins og enginn sé morgundagurinn, t.d. bíla, plast, fatnað, sem er farið að menga jörðina svo um munar.

Svo ekki sé talað um flugferðir og annað sem mengar. Ég hef spurt sjálfa mig hvenær kvóti verður settur á flugferðir og aðrar samgöngur. Það er ekki nóg að borga eða gróðursetja tré til að 'kolefnisjafna.'

Ef við viljum að hægt verði að búa á þessari jörð eftir 100 ár eða svo, verður að gera eitthvað róttækt í málunum.

Útrúming minnka er ekki lausnin, en það má fækka þeim, ásamt fleiru sem hér er framleitt af mannanna höndum.

 

„Æskilegast væri að útrýma minknum“

Kaldastríð II hefst.

Rússar hervæðast á norðurslóðum. Kaldastríð II er hafið. Engin spurning. Við spyrjum að leikslokum.

Vilja tryggja yfirráð yfir norðurskauti

Lestrarhestur!

Þetta er í fyrsta skipti, að því er ég man, að dýr hafi jákvæða merkingu, í nútíma tungumáli. Hesturinn var duglegur, hann dró plóg og flutti fólk bæja og landsfjórðunga á milli.

Ég óska Bjarka Þór alls hins besta og vona að hann hafi alltaf nóg að lesa sér til skemmtunar, fyrir utan skólabækurnar. Vonandi fær hann og aðrir landsmenn áhuga íslenskunni og hvernig hún er notuð.

Því miður man ég bara eftir neikvæðum orðum tengd hestum og það kvenkyns: hún er helví... trunta, bykkja. Hér er verið að niðurlægja kvenkyns hest, eins og hesturinn sé ekki góður kostur sem kvenkyn. Þetta er það sem ég flokka sem dýraníð í tungumálinu.

Markmiðið er að útrýma dýraníði í íslenskri tungu.

Bóklestur í forgangi

Einu flugfélaginu færra.

Minni mengun. Eins og er.

WOW hætt starfsemi

Þetta fyrirtæki er gjaldþrota ...

En það er enginn tilbúinn til þess að viðurkenna það, eða staðfesta. Einfaldlegasta lausnin er að láta fyrirtæið falla og vera ekkert að veseneast í að reyna að bjarga því. Því miður, því þetta er flott fyrirtæki. En hefur ekki verið rekið í samræmi við raunveruleikann.

Nóg er af flugfélögum sem fljúga hinga til lands og frá því. Heimurinn hrynur ekki þó að Wow falli.

Ef Wow fellur, tapar Isavia einhverju, í nafni okkar skattborgaranna, og einhverjir aðrir.

En það sem við græðum á falli Wow er að kolefnafótsporum í háloftunum fækkar.

Spyr sjálfa mig hvort ekki verða sett hömlur á ferðir flugfélaga í framtíðinni til að sporna við mengum í háloftunum.

Ef Wow fellur, verður einu flugfélaginu færra til að menga jörðina.

WOW færi sömu leið og Air Berlin

Úrgangur jarðarbúa á eftir að tortíma jörð og hafi

og einnig dýralífi, sem við höfum séð í dæminu um álftina sem goggaði áldós. Plast finnst í fiski. Ótrúlegu magni af rusli er sturtað niður úr klósettum þessa lands. T.d. eyrnapinnum.

Er ekki kominn tími til að Veitur gangi fram og hreinlega banna að nokkru sé sturtað niður úr klósettum þessa lands, nema þvagi og saur. Ef landsmenn eru aldir upp við þá hefð að ekkert fer í klóið nema það, gæti það bjargað einhverju. 

Ég tók eftir því þegar ég var í Frakklandi og í löndum við Miðjarðarhaf, þá var klósettpappír ekki settur í klósettið, en settur í ruslafötu sem stóð við hliðina á því.

Það er verðugt verkefni fyrir Veitur, grunnskóla og aðrar stofnanir til að hvetja fólk til að ganga vel um, og jafnvel hreinsa umhverfið með ploggi, og efna til umhverfisverðlauna fyrir fyrirmyndar plogg/tiltekt.

Íbúar þessa lands verða að vakna upp gagnvart þeirri hættu sem dýralíf stafar af úrganginum frá mannskepnunni.

Austurríska áldósin á álftinni

Bjórinn eða síminn ógn í akstri?

Þegar leyfa átti bjórsölu hér á krám og í ríkinu 1989,voru margir svartsýnir, treystu ekki landanum til að fá sér sopa, t.d. alþingismenn, og héldu að landinn færi einfaldlega að dekka bjór í vinnunni. Þetta rættist ekki. Íslendingar þekkja sín mörk og detta í það á viðeigandi stað og stund.

Ekki heldur var Íslendingum treyst til að detta ekki í það á Alþigishátíðinni 1974: ríkið var lokað í tvo daga fyrir hátíðina sem haldin var á Þingvöllum.

Í dag eru önnur vandamál á ferðinni: fólk í akstri, sem horfir á símann sinn, allsgáð, en er of upptekið í símanum og skapar hættur í umferðinni.

 

 

Ekki keyra og vera í símanum á sama tíma!

Ég er búin að taka fyrir það að fara í bíl með dóttur minnni, nema ég hafi símann hennar í minni vörslu.

Allt of algengt er að fólk sé að kíkja á símann sinn í akstri. Stundum þykist það vera bara að kíkja á klukkuna!

Ég segi bara núna: ekki keyra bíl, og verða að kíka á símann, og svo kannski að keyra á lítð barn á veginum, sem þú sást ekki vegna þess að þú varst að kíkja á símann þinn.

„Ég ók skömm­ustu­leg­ur á brott“

Forsætisráðherra óttast óþægindi

Hvílíkt væl. Hefur hann gleymt því af hverju verkalýðafélög voru stofnuð? Hér fyrr á árum var níðst að verkamönnum og konum, sem höfðu engan rétt. Ef verkalúðsfélög vinna rétt, stuðla þau að betri kjörum fyrir aðildarfélaga.

Þegar aðilar í stjórn ríkis og embættismenn fá háar launahækkanir með einu pennastriki, segir það sig sjálft að almennir launþegar geri kröfur um að fá mannsæmandi laun.

Og vissulega taka viðræður um mannsæmandi laun langan tíma.

Fjármálaráðhera ætti ekki bara að hafa óþægilega tilfinningu um átök, hann ætti að í raun að vera skíthræddur. 

Verkafólk sættir sig ekki lengur við hungurlús, á meðan elítan er á ofurlaunum.

Vonandi standa verkalýðsfélögin sig í núverandi kjarabaráttu!

„Óþægileg tilfinning“ um átök