A rose is a rose is a rose ...

Í fréttinni á mbl.is segir m.a.: VG bætir við sig en fylgi Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks minnkar samkvæmt nýrri fylgiskönnun Capacent Gallup um fylgið á landsvísu.

 

Um kvöldmatarleytið í kvöld, 16.4., var ég stödd úti á svölum en þar sé ég út á bílaplan hjá mér og líka yfir á planið í næstu blokk. Ég sé par, mann og konu, ganga að inngangi að næstu blokk. Maðurinn heldur á rauðum rósavendi og konan er með pakka í hendinni. ‘Það er örugglega afmæli hjá einhverjum nágrannanum’ hugsa ég með mér. Eftir kortér er hringt á dyrasímanum hjá mér. Karlmaður tilkynnir að hann sé með rauða rós handa mér í boði Samfylkingarinnar. Ég afþakka boðið þarna í dyrasímanum; nenni ekki að hleypa einhverjum gaur inn og langar ekki í rós frá Samfylkingunni, enda er ég ekki búin að ákveða hvað ég ætla að kjósa. En þá dettur mér í hug að hjúin sem höfðu gengið upp að nágrannablokkinni eru reyndar engir afmælisgestir, heldur boðberar Samfylkingarinnar. ”Þetta hlýtur að vera dýrt fyrir Samfylkinguna” hugsa ég með mér. Að útdeila rósum og kosningabæklingi (sem er þá ekki afmælispakki eftir allt) hlýtur að kosta sitt.

 

Mér dettur þess vegna í hug að Samfylkingunni sé mikið í mun að ná góðum árangri í þessum kosningum, enda er sá flokkur líklega í harðri samkeppni við Sjálfstæðisflokkinn, sem enginn veit hvernig mun vegna þetta árið, vegna styrkjamálsins fræga, sem sumir hafa kallað ‘mútumálið.’ Þannig að þessar kosningar verða að mörgu leyti spennandi, vegna þess að fjór-flokkarnir eru ekkert svo öruggir um sína stöðu. Skoðanakannanir eru kannski bara eins og fugli í skógi, en hvorki fugl né fiskur í hendi. Ég man að eitt árið var lítill kaffipakki í póstkassanum hjá mér einn morguninn, í boði einhvers flokks fyrir kosningar. Ég hellti ekki upp á pakkann, en man alltaf eftir honum, ekki vegna þess sem sendi hann, heldur vegna sölumennskunnar, sem var kannski ekki svo galin.

 

Ég er ekki búin að ákveða hvað ég ætla að kjósa í næstu viku, en ágætis listi birtist í Morgunblaðinu 11. apríl s.l. á heilli opnu um samantekin stefnumál flokkanna (fyrir utan Lýðræðishreyfinguna, sem fær líklega að bjóða fram), en þegar ég fór að velta væntanlegum framboðum fyrir mér nú í kvöld, þá dauðsé ég eftir því að hafa hafnað rósinni frá Samfylkingunni, vegna þess að þá hefði ég fengið framboðslistann líka og getað áttað mig betur á einstaka frambjóðendum. *Urr*og minni mig á að vera ekki svona hrokafull við næsta 'rósamann' sem kynni að dúkka upp.

 

Það eina sem ég man í fljótu bragði, er að Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra er á listanum sem og Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir. En ég hef mikið álit á hinni síðarnefndu að þeirri fyrrnefndu ólastaðri. Ásta Ragnheiður, núverandi félags- og tryggingamálaráðherra, hefur verið mjög dugleg við að setja sig inn í mál aldraðra og öryrkja í gegnum tíðina, svo eitthvað sé nefnt. Hún kom oft fram í fjölmiðlum sem óbreyttur þingmaður með sína sérþekkingu á málefnum tengdum Tryggingastofnun. Og hefur hún ekki valdið mér vonbrigðum eftir að hún settist á ráðherrastól. Hef sjálf ekki átt neinna hagsmuna að gæta í þessum málaflokkum hingað til, en hef tekið eftir að hún var mjög virk að mæta í útvarpsþætti á sínum tíma, við að svara spurningum almúgans, varðandi málefni aldraðra og öryrkja. Ásta Ragnheiður er verðugur fulltrúi Samfylkingarinnar og er frambjóðandi sem verður að komast inn á þing aftur, að mínu mati.

 

En það veður bara a koma í ljós hvað kemur upp úr kjörkössunum í næstu nviku, en ég er ekki ennþá búin að ákveða hvað ég ætla að kjósa. En ef ég mætti kannski öðrum rósamanni á næstunni, tæki ég það kannski sem tákn um í hvaða dálk ég settiX-ið á kjörseðlinum? En tíminn verður að leiða það í ljós, því margt getur gerst á nokkrum dögum. Maður gæti líka allt eins átt von á að hitta kaffibrúsakall eða pizzu-maddonnu á næstu dögum. Hver veit?

VG í sókn - Samfylking stærst