Peningaskápar uppseldir! – Bankahólf uppfull!

 

Nú hljómar þetta eins og í Séð & Heyrt fyrirsagnastíl.

En ef ég set spurningamerki við fyrirsögnina:

Peningaskápar uppseldir? – Bankahólf uppfull? Þá er það satt, af því að ég set í alvörunni spurningamerki við þessar staðhæfingar.

Og í alvöru: er einhver bisness í þessu núna á þessum síðustu og svörtustu? Þ.e. í sölu á peningaskápum og útleigu á bankahólfum.

Um helgina hitti ég töluvert af fólki og náði ég þó nokkrum ‘góðum’ á spjall, svona um ástandið í þjóðfélaginu og á fjármálamarkaðinum. Og tjáðu menn og konur sig út frá ólíkum sjónarmiðum, sem ég hef ekki tíma til að fara nánar út í, nema eftirfarandi atriði:

Ein kvennanna sagði mér frá konu sem fór í bankann sinn á föstudaginn til að taka út í peningum, sínar 60 milljónir. Ég sagði: “Heyrðu, getur þetta staðist, gjaldkerar í bönkum eru ekki með svo mikla peninga til að greiða út í reiðufé.”

“Jú,” sagði hún, “útibússtjórinn var kallaður til, og þeir verða að greiða þetta út, og það var sótt eftir þessu reiðufé.” Konan kom þessu síðan fyrir í bankahólfi.

Síðar þennan sama dag, gaf ég mig á tal við mann sem ég hitti, þó að ég vissi engin deili á honum, og fór að spalla við hann um menn og málefni og það sem var að gerast í fjármálaheiminum. Ég þóttist koma með ‘rosa skúbb’ er ég endurtók söguna frá konunni um ’60 milljóna króna-konuna’ sem hafði yfirfært traust sitt frá bankareikningi sínum yfir í blikk-skápinn í bankanum.

Veit ekki hvort manninum fannst mikið til um söguna, en hann vissi deilur á manni sem hefði farið í bankann sinn og tekið út 100 milljónir til að geyma í fjárhirslu sem hann hafði keypt til að geta geymt milliurnar heima undir lás og slá í fjárhirslunni.

“Heyrðu mig,” sagði ég, “nú hljótum við að vera að tala um sama hlutinn, þannig að greinilegt er að flökkusaga er komin á kreik varðandi milljóna úttektir, þar sem fjáreigendum finnst öruggara að sofa með aurana ‘undir koddanum.’

“Nei, það er ekki þannig,” sagði maðurinn, “vegna þess að þessi aðili tók þessa fjárhæð út fyrr á árinu, vegna þess að hann vissi hvert stefndi.”

Við eftirgrennslan, hafði ég afspurnir af því að maðurinn sem sagði mér söguna af 100-millu manninum væri vel stæður og vel þekktur maður hér í viðskiptalífinu. Ég kannaðist við nafnið, þó að ég hefði aldrei séð viðkomandi áður, né hitt eða talað við fyrr, að mér vitandi.

En hvað heldur þú sambloggari góður, eða lesandi þessa texta? Hefur þú heyrt um einstaklinga sem hafa tekið út beinharða peninga til að geyma heima?

Athugasemdir

[Sólveig Kristín Gunnarsdóttir, 7.10.2008 kl. 21:56]

Mér finnst bara alveg gedveikt ad thad sé fólk sem eigi svona háar upphædir.

[Ingibjörg Magnúsdóttir, 8.10.2008 kl. 02:03]

Já, veistu það, að það er til þó nokkuð af fólki hér á landinu sem á svona háar upphæðir. Persónulega þekki ég einn svona 'Jókakim frænda' en hann berst ekki á og þykist vera voða ríkur. Fólk sér hann sem venjulegan miðaldra mann sem lifir venjulegu lífi, sem og hann og hans fjölskylda gerir. Ég veit ekki hvað skal segja í öllu þessu fjármálaþrasi, en mín skoðun er sú að nú ber að halda að sér höndum, reyna að spara og kaupa engan munað sem maður getur ekki verið án.

Það eru allir sem koma til að tapa fjármagni í þessari kreppu, bæði fátækir og ríkir. Og þessir ríku tapa hæstu fjárhæðunum miðað við eign.