Rússar eru góðir í tafli, en ég efast um taflkunnáttu íslenskra stjórnmálamanna ...

... sá sem kann að tefla lærir að sjá þó nokkra leiki fram í tímann... Adrifaríkar ákvarðanir utanríkisráherra enda með því að forsætisráðherra Íslands þarf að halda sérstakan símafund með Medvedev, forsætisráðherra Rússlands. Hversu lengi stóð þessi simafundur, og hvað kostar hann skattborgarana?

Þetta hljómar eins og að strákskratti hafi kastað bolta og brotið rúðu í rússnesska sendiráðinu. Og svo hringir pabbi gamli í húsvörðinn og spyr hvað hægt er að gera til að þetta atvik hafi sem minnst áhrif á fjárhag fjölskyldunnar, þ.e. íslensku þjóðarinanr.

Sjö ár eru liðin frá hruni, og þessi ár hafa verið fjölskyldunni erfið, en einmitt nú er að birta upp fyrir þeim: hún getur leigt út herbergi fyrir túrista, og jafnvel boðið þeim í mat. En til þess að það geti orðið, þarf yfirleitt að senda strákskrattann í pössun til ömmu.

Húsvörðurinn ræskir sig og spyr hvort strkáurinn kunni að tefla. Svarið er nei. Húsvörðurinn spyr hvort strákurinn sé læs. Pabbinn svarar: "Já, hann er læs." Fínt segir húsvörðurinn. Ef þú vilt losna við alla eftirmála rúðubrotsins þá þarftu að senda srákinn hingað í sendiráðið þrisvar í viku: Sendiráðsritarinn vill kenna íslenskum krakka að tefla. Eiginkona hans vill endilega læra íslensku, en hún er lasin og er meira og minna rúmföst. Óskar hún eftir að einhver krakki komi og lesi fyrir hana íslenskar bókmenntir tvisvar í viku.

Pabbi strákskrattans samþykkur þetta tilboð.

En strákskrattinn er ekkert sérlega ánægður með þetta. Að þurfa að mæta í sendiráðið þrisvar í viku eftir skóla. En hann hefur ekkert val. 

En ég get lofað þér því, að eftir að strákskrattinn lærði skák almennilega þarna í Rússneska, þá lærði hann í eitt skipti fyrir öll að sjá nokkra leiki fram í tímann. Og hann bætti sig í lestri þar að auki. 

Þessi strákur gæti orðið efni í góðan stjórnmálamann í framtíðinni. Hann hefur lært að tefla, bætt sig í lestri, sem og mannlegum samskiptum. Og jafnvel lært smávegis í rússnesku. Og hann er staðráðinn í að læra meira í tungumálinu.

En mest er um vert: hann hefur lært í gegnum taflið að hugsa nokkra leiki fram í tímann og héðan í frá gerir hann ekkert sem er óúthugsað: hann pælir í afleiðingunum á því sem hann gerir (eða ætlar að gera).

 

 

 

Forsætisráðherra ræddi við Medvedev

Athugasemdir

[Ufsi (IP-tala skráð) 15.8.2015 kl. 03:26]

Hann pælir í afleiðingunum af því sem hann gerir eða gerir ekki. Hann sér að geri hann ekkert þegar ruddar ráðast á rauðhærða þá þarf hann ekki að eiga von á hjálp þegar þeir snúa sér að skákmönnum sem kunna hrafl í rússnesku. Hann sér að stór hópur getur sigrað ruddana þó einhverjir fái á kjaftinn. Hann sér fram á það að taka jafnvel kjaftshögg í dag frekar en að verða barinn meðvitundarlaus á morgun.

Rússar hafa sýnt það að þeir virða ekki landamæri komist þeir upp með það. Jafnvel þó aðeins örfá ár séu síðan þeir undirrituðu samning þess efnis við viðkomandi þjóð. Það fer ekki mikið fyrir því í fréttum en öll ríki sem eiga landamæri að Rússlandi hafa verið að stórefla varnir á landamærunum og fjölga í heröflum. Hjá Rússneskum stjórnvöldum eru landvinningastríð eins og þekktust hér áður fyrr enn talinn fýsilegur valkostur til að tryggja sína stöðu.

[Ingibjörg Magnúsdóttir, 18.8.2015 kl. 00:41]

Rússar eru ekkert lamb að leika sér við. Eg ég hef aldrei skilið almennilega þessa landvinninga-baráttu þeirra. Af hverju geta þeir ekki unað við sitt?